Her çocuk eşsiz ve özeldir. İnsan 'anlam'dan yoksun bırakılamaz ve birbirinin aynısı olan iki insan bulunmaz. Bütün ortalamalar yalandır. Hiç kimse gerçekte rakamlara ve grafiklere sığmaz. Entelektüel gelişimin temel dökümhanesi olması gereken okullarda, çocuklar başarı kaygısı ile yaşadığı topluma ve kendilerine yabancılaştırılmamalıdırlar. Görevimiz, ruhları bodurlaştırılmış ve kendi önemsizliğinde boğulmuş bir toplum yaratmak değildir. 

​

Biz öğretmenler klasik öğretim kalıplarını bir kenara bırakmalıyız. Bunun yerine yaratıcı teknolojiyi ve elektronik yenilikleri kullanarak, didaktik aktiviteyi geliştiren, iş birliğine dayalı bir metodoloji ve müfredatlar arası paylaşımı mümkün kılacak bir bakış açısıyla müfredatlarımızı yeniden tasarlayıp formüle etmeliyiz. Amacımız: Çocukların öğrenme ortamlarını geliştirmek, yaparak yaşayarak öğrenmelerini sağlamak, eleştirel ve özgürce düşünmelerini teşvik etmek ve öğrendikleri bilgiler ile günlük yaşam becerileri arasında anlamlı bağlantılar kurmalarına yardımcı olmak olmalıdır. 

​

Başka bir deyişle, insan ve doğa hakkında gerçek kazanımlar (yardım etmek, iyilik yapmak, hoşgörü göstermek, sevmek, saygı göstermek, ağaç dikmek, çevreyi korumak, bazı toplumsal konularda farkındalık yaratmak gibi) edinmelerini sağlamalıyız. Bunun yanı sıra düşünce ve muhakeme gücüne sahip, kendi öz hikayelerini yazabilen çocuklar yetiştirebilmeliyiz. Herşey 'hayatın içinde olan' ve 'yaşayan' çocuklar için...

​

Selçuk ELESER